معلمان پیغامبران عدالت

من همیشه احساس خاصی نسبت به شهدا داشته ام مخصوصا شهدای انقلاب و جنگ. با این که همیشه نظرم این بود جنگ بلای خانمان سوزی بود که تا چندین نسل اثرات همه جانبه آن از چهره این مردم عزیز پاک نخواهد شد. اما آنها را شهید راستین می دانم و بسیار نسبت به آنان احساس دین و ارادت می کنم.

 

 اما یک نکته جالب وجود دارد و آن این که در میان معلمان نیز تعداد زیادی شهید وجود دارد. حال عجبش در کجاست؟ همه می دانیم که معلمان از خدمت سربازی معاف هستند. در واقع دیدگاهی وجود دارد که حتی در حساس ترین زمان یعنی زمانی که خاک کشور مورد تجاوز قرار می گیرد نیز معلمان به عنوان مربیان نسل آینده کشور نیازی نیست که به جنگ بروند. اما معلمان با تبعیت از ندای قلبشان رفتند و شهید شدند و امروز شاید ندانیم که امثال شهید همت ها معلم تاریخ بودند. اگر امروز می بینیم که خبرگزاری فارس جنبش منزه معلمان را می آلاید و به تنها تشکل صنفی معلمان می تازد، جای تعجب ندارد. تشکلی انچنان نحیف و خسته از هتک و شتم و ارعاب کسانی که در طول ده سال گذشته همه چیز را برای معلمان از چشمان تنگ و کم سوی لوله تفنگ هایشان دیده اند. اینان همان هایی بودند که در سالهای مدرسه نوازش ها و تنبیه های معلمان خود را با سهل انگاری و سستی خود، و بی اعتنایی و بی تدبیری والدینشان پاسخ گفتند و امروز از بد حادثه بر خر مراد سوار شده اند و جریان های قدرت و ثروت را در اختیار خود گرفته اند تا فراز اختلاس ها ی نزدیکانشان چنان بالا رود که کلاه از سر خودشان نیز بیفتد. حال اینان همه جا را چون سنگر های نبرد می بینند و در این سنگر تلاش دارند که دشتمانشان را معدوم کنند. غافل از آن که رو در روی معلمانی سنگر گرفته اند که نیاموخته اند و نیاموزاندند که بدی را بدی باید پاسخ گفت. تنها معلم می داند که شیطنت کودک نه از روی خباثت، که از سر صفای نفس نوجوانی است. عصیان جوانی: پاسخی که از معلم می گیرد لبخند و هدایت است، در حالی که پاسخی که از پاسبان می گیرد بغض و سرکوب است. اگر این بیخبر گزاری را واگذاریم باید ما معلمان نیز به عنوان آموزگاران پیغامبر گونه هیچ گاه خود را با عناد و کینه و خشم، نیالاییم . بارها گفته شد که معلمان از فقر نمی نالند آنان از فرق می نالند. معلمان صدای فروخفته عدالت ستمدیدگان اند. معلمان به عنوان آموزگاران راستین دست به کار رسالتی هستند که به فرادستان و حاکمان گوشزدمی کنند که هنگام متنبه شدنشان فرا رسیده است. اگر این ندای حق طلبی را با ناشنوایی فروگذارند. چه بسا حق تعالی به آتش عقوبتی، انکار رسالت را تغذیت کند. شاید زمان آن فرا رسیده که یادگاران زنده شهید همت به منادیان نادرستی و دروغ و ظلم و بی عدالتی درسی دوباره از تاریخ بدهند.